پاسخ : * مولوي *
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید وزین مرگ مترسید
کز این خاک برآیید سماوات بگیرید
بمیرید بمیرید وزین نفس ببرید
که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید
یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان
چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا
بر شاه چو مردید همه شاه و شهیرید
بمیرید بمیرید وزین ابر برآیید
چو زین ابر برآیید همه بدر منیرید
خموشید خموشید خموشی دم مرگست
هم از زندگی است اینک زخاموش نفیرید
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید وزین مرگ مترسید
کز این خاک برآیید سماوات بگیرید
بمیرید بمیرید وزین نفس ببرید
که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید
یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان
چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا
بر شاه چو مردید همه شاه و شهیرید
بمیرید بمیرید وزین ابر برآیید
چو زین ابر برآیید همه بدر منیرید
خموشید خموشید خموشی دم مرگست
هم از زندگی است اینک زخاموش نفیرید
پاسخ : * مولوي *
ای نوبهار عاشقان داری خبر از یار ما
ای از تو آبستن چمن و ای از تو خندان باغ‌ها
ای بادهای خوش نفس عشاق را فریادرس
ای پاکتر از جان و جا آخر کجا بودی کجا
ای فتنه روم و حبش حیران شدم کاین بوی خوش
پیراهن یوسف بود یا خود روان مصطفی
ای جویبار راستی از جوی یار ماستی
بر سینه‌ها سیناستی بر جان‌هایی جان فزا
ای قیل و ای قال تو خوش و ای جمله اشکال تو خوش
ماه تو خوش سال تو خوش ای سال و مه چاکر تو را
ای نوبهار عاشقان داری خبر از یار ما
ای از تو آبستن چمن و ای از تو خندان باغ‌ها
ای بادهای خوش نفس عشاق را فریادرس
ای پاکتر از جان و جا آخر کجا بودی کجا
ای فتنه روم و حبش حیران شدم کاین بوی خوش
پیراهن یوسف بود یا خود روان مصطفی
ای جویبار راستی از جوی یار ماستی
بر سینه‌ها سیناستی بر جان‌هایی جان فزا
ای قیل و ای قال تو خوش و ای جمله اشکال تو خوش
ماه تو خوش سال تو خوش ای سال و مه چاکر تو را
پاسخ : * مولوي *
[TABLE]
[TR]
[TD="class: b"]صنما جفا رها کن کرم این روا ندارد[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]بنگر به سوی دردی که ز کس دوا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]ز صبا همی‌رسیدم خبری که می‌پزیدم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]ز غمت کنون دل من خبر از صبا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به رخان چون زر من به بر چو سیم خامت[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به زر او ربوده شد که چو تو دلربا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]هله ساقیا سبکتر ز درون ببند آن در[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]تو بگو به هر کی آید که سر شما ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]همه عمر این چنین دم نبدست شاد و خرم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به حق وفای یاری که دلش وفا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به از این چه شادمانی که تو جانی و جهانی[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه غمست عاشقان را که جهان بقا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]برویم مست امشب به وثاق آن شکرلب[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه ز جامه کن گریزد چو کسی قبا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به چه روز وصل دلبر همه خاک می‌شود زر[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]اگر آن جمال و منظر فر کیمیا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به چه چشم‌های کودن شود از نگار روشن[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]اگر آن غبار کویش سر توتیا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]هله من خموش کردم برسان دعا و خدمت[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه کند کسی که در کف بجز از دعا ندارد[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[TABLE]
[TR]
[TD="class: b"]صنما جفا رها کن کرم این روا ندارد[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]بنگر به سوی دردی که ز کس دوا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]ز صبا همی‌رسیدم خبری که می‌پزیدم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]ز غمت کنون دل من خبر از صبا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به رخان چون زر من به بر چو سیم خامت[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به زر او ربوده شد که چو تو دلربا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]هله ساقیا سبکتر ز درون ببند آن در[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]تو بگو به هر کی آید که سر شما ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]همه عمر این چنین دم نبدست شاد و خرم[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]به حق وفای یاری که دلش وفا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به از این چه شادمانی که تو جانی و جهانی[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه غمست عاشقان را که جهان بقا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]برویم مست امشب به وثاق آن شکرلب[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه ز جامه کن گریزد چو کسی قبا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به چه روز وصل دلبر همه خاک می‌شود زر[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]اگر آن جمال و منظر فر کیمیا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]به چه چشم‌های کودن شود از نگار روشن[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]اگر آن غبار کویش سر توتیا ندارد[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: b"]هله من خموش کردم برسان دعا و خدمت[/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: b"]چه کند کسی که در کف بجز از دعا ندارد[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
پاسخ : * مولوي *
آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ
چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر
ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ
چوگان زلف دیدی چون گوی دررسیدی
از پا و سر بریدی بی‌پا و سر به رقص آ
تیغی به دست خونی آمد مرا که چونی
گفتم بیا که خیر است گفتا نه شر به رقص آ
از عشق تاجداران در چرخ او چو باران
آن جا قبا چه باشد ای خوش کمر به رقص آ
ای مست هست گشته بر تو فنا نبشته
رقعه فنا رسیده بهر سفر به رقص آ
در دست جام باده آمد بتم پیاده
گر نیستی تو ماده زان شاه نر به رقص آ
پایان جنگ آمد آواز چنگ آمد
یوسف ز چاه آمد ای بی‌هنر به رقص آ
تا چند وعده باشد وین سر به سجده باشد
هجرم ببرده باشد دنگ و اثر به رقص آ
کی باشد آن زمانی گوید مرا فلانی
کای بی‌خبر فنا شو ای باخبر به رقص آ
طاووس ما درآید وان رنگ‌ها برآید
با مرغ جان سراید بی‌بال و پر به رقص آ
کور و کران عالم دید از مسیح مرهم
گفته مسیح مریم کای کور و کر به رقص آ
مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ
چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر
ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ
چوگان زلف دیدی چون گوی دررسیدی
از پا و سر بریدی بی‌پا و سر به رقص آ
تیغی به دست خونی آمد مرا که چونی
گفتم بیا که خیر است گفتا نه شر به رقص آ
از عشق تاجداران در چرخ او چو باران
آن جا قبا چه باشد ای خوش کمر به رقص آ
ای مست هست گشته بر تو فنا نبشته
رقعه فنا رسیده بهر سفر به رقص آ
در دست جام باده آمد بتم پیاده
گر نیستی تو ماده زان شاه نر به رقص آ
پایان جنگ آمد آواز چنگ آمد
یوسف ز چاه آمد ای بی‌هنر به رقص آ
تا چند وعده باشد وین سر به سجده باشد
هجرم ببرده باشد دنگ و اثر به رقص آ
کی باشد آن زمانی گوید مرا فلانی
کای بی‌خبر فنا شو ای باخبر به رقص آ
طاووس ما درآید وان رنگ‌ها برآید
با مرغ جان سراید بی‌بال و پر به رقص آ
کور و کران عالم دید از مسیح مرهم
گفته مسیح مریم کای کور و کر به رقص آ
مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
- ارسال ها
- 275
- لایک ها
- 567
- امتیاز
- 0
پاسخ : * مولوي *
من در مورد مخاطب صحبت خاصی نکردم هر که باشد قابل احترام است
من یه لحظه حس کردم شاید چند تا پست پاک شده چون من شعری از سعدی ندیدم
ممنون از جواب
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
دید موسی یک شبانی را به راه........کو همی گفت ای خدا و ای اله
تو کجائی تا شوم من چاکرت؟...........چارقت دوزم ،کنم شانه سرت؟
دستکت بوسم ، بمالم پایکت............وقت خواب آید ، بروبم جایکت
ای خدای من ،فدایت جان من............جمله فرزندان و خان و مان من
ای فدای تو همه بزهای من..........ای به یادت هی هی و هیهای من
گر تو را بیمارئی آید به پیش .......من توراغمخوارباشم همچوخویش
گفت موسی:حال خیره سرشدی!......خودمسلمان ناشده کافرشدی!
این چه ژاژاست وچه کفرست وفشار.....پنبه ای اندردهان خودفشار!
گفت:موسی،دهانم دوختی..................از پشیمانی تو جانم سوختی
جامه را بدرید و آهی کرد تفت...................سر نهاد اندربیابان و برفت
وحی آمدسوی موسی ازخدا : ...................بنده ما را زما کردی جدا
تو برای وصل کردن آمدی.........................نی برای فصل کردن آمدی
ما برون را ننگریم و قال را........................مادرون را بنگریم و حال را
ملت عشق ازهمه دینهاجداست.......عاشقان راملت ومذهب خداست
لعل راگرمهرنبود،باک نیست...........عشق دردریای غم غمناک نیست
چونکه موسی این عتاب ازحق شنید.........دربیابان، درپی چوپان دوید
برنشان پاک آن سرگشته راند.......................گرد از پربیابان برفشاند
عاقبت دریافت و او را بدید..................گفت مژده ده که دستوری رسید
هیچ آداب و ترتیبی مجوی...................هرچه میخواهد دل تنگت، بگوی
این شعر از تاثیر گذار ترین اشعار مولاناست
من در مورد مخاطب صحبت خاصی نکردم هر که باشد قابل احترام است
من یه لحظه حس کردم شاید چند تا پست پاک شده چون من شعری از سعدی ندیدم
ممنون از جواب
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
دید موسی یک شبانی را به راه........کو همی گفت ای خدا و ای اله
تو کجائی تا شوم من چاکرت؟...........چارقت دوزم ،کنم شانه سرت؟
دستکت بوسم ، بمالم پایکت............وقت خواب آید ، بروبم جایکت
ای خدای من ،فدایت جان من............جمله فرزندان و خان و مان من
ای فدای تو همه بزهای من..........ای به یادت هی هی و هیهای من
گر تو را بیمارئی آید به پیش .......من توراغمخوارباشم همچوخویش
گفت موسی:حال خیره سرشدی!......خودمسلمان ناشده کافرشدی!
این چه ژاژاست وچه کفرست وفشار.....پنبه ای اندردهان خودفشار!
گفت:موسی،دهانم دوختی..................از پشیمانی تو جانم سوختی
جامه را بدرید و آهی کرد تفت...................سر نهاد اندربیابان و برفت
وحی آمدسوی موسی ازخدا : ...................بنده ما را زما کردی جدا
تو برای وصل کردن آمدی.........................نی برای فصل کردن آمدی
ما برون را ننگریم و قال را........................مادرون را بنگریم و حال را
ملت عشق ازهمه دینهاجداست.......عاشقان راملت ومذهب خداست
لعل راگرمهرنبود،باک نیست...........عشق دردریای غم غمناک نیست
چونکه موسی این عتاب ازحق شنید.........دربیابان، درپی چوپان دوید
برنشان پاک آن سرگشته راند.......................گرد از پربیابان برفشاند
عاقبت دریافت و او را بدید..................گفت مژده ده که دستوری رسید
هیچ آداب و ترتیبی مجوی...................هرچه میخواهد دل تنگت، بگوی
این شعر از تاثیر گذار ترین اشعار مولاناست
پاسخ : * مولوي *
لعل را گر مهر نبود باک نیست؟:106:
من در مورد مخاطب صحبت خاصی نکردم هر که باشد قابل احترام است
من یه لحظه حس کردم شاید چند تا پست پاک شده چون من شعری از سعدی ندیدم
ممنون از جواب
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
دید موسی یک شبانی را به راه........کو همی گفت ای خدا و ای اله
تو کجائی تا شوم من چاکرت؟...........چارقت دوزم ،کنم شانه سرت؟
دستکت بوسم ، بمالم پایکت............وقت خواب آید ، بروبم جایکت
ای خدای من ،فدایت جان من............جمله فرزندان و خان و مان من
ای فدای تو همه بزهای من..........ای به یادت هی هی و هیهای من
گر تو را بیمارئی آید به پیش .......من توراغمخوارباشم همچوخویش
گفت موسی:حال خیره سرشدی!......خودمسلمان ناشده کافرشدی!
این چه ژاژاست وچه کفرست وفشار.....پنبه ای اندردهان خودفشار!
گفت:موسی،دهانم دوختی..................از پشیمانی تو جانم سوختی
جامه را بدرید و آهی کرد تفت...................سر نهاد اندربیابان و برفت
وحی آمدسوی موسی ازخدا : ...................بنده ما را زما کردی جدا
تو برای وصل کردن آمدی.........................نی برای فصل کردن آمدی
ما برون را ننگریم و قال را........................مادرون را بنگریم و حال را
ملت عشق ازهمه دینهاجداست.......عاشقان راملت ومذهب خداست
لعل راگرمهرنبود،باک نیست...........عشق دردریای غم غمناک نیست
چونکه موسی این عتاب ازحق شنید.........دربیابان، درپی چوپان دوید
برنشان پاک آن سرگشته راند.......................گرد از پربیابان برفشاند
عاقبت دریافت و او را بدید..................گفت مژده ده که دستوری رسید
هیچ آداب و ترتیبی مجوی...................هرچه میخواهد دل تنگت، بگوی
این شعر از تاثیر گذار ترین اشعار مولاناست
من یه لحظه حس کردم شاید چند تا پست پاک شده چون من شعری از سعدی ندیدم
ممنون از جواب
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
دید موسی یک شبانی را به راه........کو همی گفت ای خدا و ای اله
تو کجائی تا شوم من چاکرت؟...........چارقت دوزم ،کنم شانه سرت؟
دستکت بوسم ، بمالم پایکت............وقت خواب آید ، بروبم جایکت
ای خدای من ،فدایت جان من............جمله فرزندان و خان و مان من
ای فدای تو همه بزهای من..........ای به یادت هی هی و هیهای من
گر تو را بیمارئی آید به پیش .......من توراغمخوارباشم همچوخویش
گفت موسی:حال خیره سرشدی!......خودمسلمان ناشده کافرشدی!
این چه ژاژاست وچه کفرست وفشار.....پنبه ای اندردهان خودفشار!
گفت:موسی،دهانم دوختی..................از پشیمانی تو جانم سوختی
جامه را بدرید و آهی کرد تفت...................سر نهاد اندربیابان و برفت
وحی آمدسوی موسی ازخدا : ...................بنده ما را زما کردی جدا
تو برای وصل کردن آمدی.........................نی برای فصل کردن آمدی
ما برون را ننگریم و قال را........................مادرون را بنگریم و حال را
ملت عشق ازهمه دینهاجداست.......عاشقان راملت ومذهب خداست
لعل راگرمهرنبود،باک نیست...........عشق دردریای غم غمناک نیست
چونکه موسی این عتاب ازحق شنید.........دربیابان، درپی چوپان دوید
برنشان پاک آن سرگشته راند.......................گرد از پربیابان برفشاند
عاقبت دریافت و او را بدید..................گفت مژده ده که دستوری رسید
هیچ آداب و ترتیبی مجوی...................هرچه میخواهد دل تنگت، بگوی
این شعر از تاثیر گذار ترین اشعار مولاناست
- ارسال ها
- 275
- لایک ها
- 567
- امتیاز
- 0
پاسخ : * مولوي *
لعل را گر مُهر نبود باک نیست عشق را دریای غم، غمناک نیست
لغت)لعل: سنگ سرخ قیمتی / مُهر : علامت
آرایه) لعل، مهر تناسب دارد / دریای غم اضافه ی تشبیهی است.
معنی) لعل به ذات خود ارزشمند است و مهم نیست که نقش مُهر داشته باشد یا نه. عشق نیز به ذات خود با غم و اندوه همراه است و به همین دلیل حتّی از دریای غم هم هراس ندارد.
من در سایتی این توضیحات رو هم دیدم وگفتم بذارم درینجا تلفظ کلمه رو mohrدونسته و من نسبتا مخالفم
باز هم چون درکتاب درسی هست باید دید دبیر چه میگوید
و کنکور چه صلاح میداند
در مورد اسلوب معادله هم بله کاملا شما جای دو مصرع رو عوض کنید هیچ ایرادی در مفهوم پیش نمیاد و تمثیل هم درونش هست
لعل را گر مُهر نبود باک نیست عشق را دریای غم، غمناک نیست
لغت)لعل: سنگ سرخ قیمتی / مُهر : علامت
آرایه) لعل، مهر تناسب دارد / دریای غم اضافه ی تشبیهی است.
معنی) لعل به ذات خود ارزشمند است و مهم نیست که نقش مُهر داشته باشد یا نه. عشق نیز به ذات خود با غم و اندوه همراه است و به همین دلیل حتّی از دریای غم هم هراس ندارد.
من در سایتی این توضیحات رو هم دیدم وگفتم بذارم درینجا تلفظ کلمه رو mohrدونسته و من نسبتا مخالفم
باز هم چون درکتاب درسی هست باید دید دبیر چه میگوید
و کنکور چه صلاح میداند
در مورد اسلوب معادله هم بله کاملا شما جای دو مصرع رو عوض کنید هیچ ایرادی در مفهوم پیش نمیاد و تمثیل هم درونش هست