آموزش زبان ترکی آذربایجانی
از هواپیما افتاد)
پاسخ : آموزش زبان ترکی آذربایجانی
بله!اونجور هم گاها شنیدم!
ولی قیرمیز نمیگیم!همون بامادور
bamador:گوجه فرنگی:166::116:
واقعا توی قدرت این زبون موندم!
توی زیست شناسی هم تخصصیه!اما اون فردی که کلا سواد نوشتن و خوندم هم نداره!میتونه بیماریش رو تشخیص بده!خدایا...
توی گریه کردن هم همین طور هست!
تا اونجایی که من دیدم هر کدوم برای بلای خاصی استفاده میشه!وفکر کنم گروه سنی هم داره و بعضی وقتا به جنسیت هم تفکیک میشه!
خدایا!هنگ کردم!:38::38:
بله!اونجور هم گاها شنیدم!
ولی قیرمیز نمیگیم!همون بامادور
bamador:گوجه فرنگی:166::116:
واقعا توی قدرت این زبون موندم!
توی زیست شناسی هم تخصصیه!اما اون فردی که کلا سواد نوشتن و خوندم هم نداره!میتونه بیماریش رو تشخیص بده!خدایا...
توی گریه کردن هم همین طور هست!
تا اونجایی که من دیدم هر کدوم برای بلای خاصی استفاده میشه!وفکر کنم گروه سنی هم داره و بعضی وقتا به جنسیت هم تفکیک میشه!
خدایا!هنگ کردم!:38::38:
پاسخ : آموزش زبان ترکی آذربایجانی
ریشه ی کلمه ی دوقلو:
علی رغم اینکه محققانی چون علامه دهخدا و دکتر معین و ... به تورکی مطعلق بودن اصطلاح (دوقلو) نظر داده اند ,,اکثر اوقات این کلمه مرکب فارسی فرض شده (دو+ قلو)! و بخش اول (دو) عدد 2 فارسی پنداشته و در حالیکه بخش دوم (قلو) کاملا بی معناست , متعاقبا واژگان دیگری نظیر سه قلو چهار قلو , پنج قلو و... تولید شده است.
واژه دوبله ی انگلیسی و دوجین (دوازده) فرانسوی در فارسی همین سرنوشت را داشته اند. کاربرد وازگان بی معنی و خنده دار مانند سوبله! چوبله! و عدد 6 فرض کردن نیم واژه (جین) و تولید اصطلاحاتی چون یک جین- دوجین سه جین همانند تحریف دوقلوی ترکی است.
ریشه شناسی واژه: دوقلو(دوغولو از مصدر دوغماق) واژه ای کاملا تورکیست مترادف آن در زبان فارسی هم شکم- همزاد و جنابه است.در زبان تورکی علاوه بر دوغولو واژه ی (اکیز) و (اکیزتای) کاربرد دارد –دوغولو متشکل از سه قسمت است(دوغ+و+لو)
ریشه فعل (دوغ): مصدر(دوغماق- توغماق) از افعال بسیار قدیمی تورکی است که در زبان سومری هم بکار می رفت. مصدر دوغماق به معنای زاییدن, متولد شدن, به وجود آمدن, ظاهر شدن بکار می رود. مثالهایی از مصدر دوغماق تخم(توخوم=دوغوم=زایش)، دوغو( مشرق) , دوغال(طبیعی)، دوغرو(راست- درست).
پیوند (و) به دوغ: از پسوندهای بسیار کهن تورکی است که در برخی از اسامی قدیمی تورکی می بینیم مانند اولو(مرده)، دیری(زنده), باتی(مغرب), در واژه دوغو پسوند (و) به ریشه ی فعل (دوغ) چسبیده و دوغو منسوب به دوغماق شده است.
پیوند (لو) در آخر کلمه: این پیوند مناسب با مصوت آخر کلمه اصلی قرار می گیرد مثلا آسیلی(آویزان),ایچیلی(نوشیده شده), قورولو (برقرار) دوزولو(چیده شده), با توجه به مصوت آخر کلمه دوغو(و) این پسوند به صورت (لو) آمده است ,دوغولو به معنای (زاده شده , متولد شده) است, وقتی که گفته می شود آن سه نفر دوغولو هستند یعنی ان سه نفر با هم متولد شده اند , کاربرد کلمه دوغولو محدود به عدد دو و دونفر نمی شود چون اصلا در آن عدد وجود ندارد یعنی حتی اگر پنج نفر هم در یک زایمان از یک مادر زاده شوند همه آنها دوغولو(همزاد) هستند.
نتیجه: دوقلو(دوغولو) واژه ای تورکی به معنای همزاد است که از سه قسمت (ریشه فعل=دوغ) (پسوند=و) و (پسوند=لو) تشکیل یافته است, و در زبان فارسی کاربرد دارد و افرادی که هم زمان از یک مادر زاده شده اند به این نام خوانده می شوند.
فکر کنم تاحالا روشن شده باشه که "دو" در دوغولو(دوقلو) عدد 2 نیست! حالا هی ما بگیم دوقلو، سه قلو، پنج قلو...
ریشه ی کلمه ی دوقلو:
علی رغم اینکه محققانی چون علامه دهخدا و دکتر معین و ... به تورکی مطعلق بودن اصطلاح (دوقلو) نظر داده اند ,,اکثر اوقات این کلمه مرکب فارسی فرض شده (دو+ قلو)! و بخش اول (دو) عدد 2 فارسی پنداشته و در حالیکه بخش دوم (قلو) کاملا بی معناست , متعاقبا واژگان دیگری نظیر سه قلو چهار قلو , پنج قلو و... تولید شده است.
واژه دوبله ی انگلیسی و دوجین (دوازده) فرانسوی در فارسی همین سرنوشت را داشته اند. کاربرد وازگان بی معنی و خنده دار مانند سوبله! چوبله! و عدد 6 فرض کردن نیم واژه (جین) و تولید اصطلاحاتی چون یک جین- دوجین سه جین همانند تحریف دوقلوی ترکی است.
ریشه شناسی واژه: دوقلو(دوغولو از مصدر دوغماق) واژه ای کاملا تورکیست مترادف آن در زبان فارسی هم شکم- همزاد و جنابه است.در زبان تورکی علاوه بر دوغولو واژه ی (اکیز) و (اکیزتای) کاربرد دارد –دوغولو متشکل از سه قسمت است(دوغ+و+لو)
ریشه فعل (دوغ): مصدر(دوغماق- توغماق) از افعال بسیار قدیمی تورکی است که در زبان سومری هم بکار می رفت. مصدر دوغماق به معنای زاییدن, متولد شدن, به وجود آمدن, ظاهر شدن بکار می رود. مثالهایی از مصدر دوغماق تخم(توخوم=دوغوم=زایش)، دوغو( مشرق) , دوغال(طبیعی)، دوغرو(راست- درست).
پیوند (و) به دوغ: از پسوندهای بسیار کهن تورکی است که در برخی از اسامی قدیمی تورکی می بینیم مانند اولو(مرده)، دیری(زنده), باتی(مغرب), در واژه دوغو پسوند (و) به ریشه ی فعل (دوغ) چسبیده و دوغو منسوب به دوغماق شده است.
پیوند (لو) در آخر کلمه: این پیوند مناسب با مصوت آخر کلمه اصلی قرار می گیرد مثلا آسیلی(آویزان),ایچیلی(نوشیده شده), قورولو (برقرار) دوزولو(چیده شده), با توجه به مصوت آخر کلمه دوغو(و) این پسوند به صورت (لو) آمده است ,دوغولو به معنای (زاده شده , متولد شده) است, وقتی که گفته می شود آن سه نفر دوغولو هستند یعنی ان سه نفر با هم متولد شده اند , کاربرد کلمه دوغولو محدود به عدد دو و دونفر نمی شود چون اصلا در آن عدد وجود ندارد یعنی حتی اگر پنج نفر هم در یک زایمان از یک مادر زاده شوند همه آنها دوغولو(همزاد) هستند.
نتیجه: دوقلو(دوغولو) واژه ای تورکی به معنای همزاد است که از سه قسمت (ریشه فعل=دوغ) (پسوند=و) و (پسوند=لو) تشکیل یافته است, و در زبان فارسی کاربرد دارد و افرادی که هم زمان از یک مادر زاده شده اند به این نام خوانده می شوند.
فکر کنم تاحالا روشن شده باشه که "دو" در دوغولو(دوقلو) عدد 2 نیست! حالا هی ما بگیم دوقلو، سه قلو، پنج قلو...
پاسخ : آموزش زبان ترکی آذربایجانی
شعری از استاد میرزا علی معجز شبستری
دئییرم هر کیمه وئر پاره ( پول ) ! دئییر : یوخدور ، یوخ
سؤیلورم : دردیمه بیر چاره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
گئدیرم آلتی قیران دان اوتوری قوللوغونا
دئییرم : قالمیشام آواره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
بیر چره ک بوغدا وئرین باری ، بیراز آش پیشیرک
یوز چووال دولدوروب انباره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
هرکسین حالینی ، احوالینی گر من سوروشام
اوز قویور جانب بازاره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
« اعتبار ائیله میری بیر بیرینه اهل بَلَد
گئدیسن قونشویا سمواره ، دئییر : یوخدور ، یوخ »
شعری از استاد میرزا علی معجز شبستری
دئییرم هر کیمه وئر پاره ( پول ) ! دئییر : یوخدور ، یوخ
سؤیلورم : دردیمه بیر چاره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
گئدیرم آلتی قیران دان اوتوری قوللوغونا
دئییرم : قالمیشام آواره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
بیر چره ک بوغدا وئرین باری ، بیراز آش پیشیرک
یوز چووال دولدوروب انباره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
هرکسین حالینی ، احوالینی گر من سوروشام
اوز قویور جانب بازاره ، دئییر : یوخدور ، یوخ
« اعتبار ائیله میری بیر بیرینه اهل بَلَد
گئدیسن قونشویا سمواره ، دئییر : یوخدور ، یوخ »
پاسخ : آموزش زبان ترکی آذربایجانی
چهارباغ- کویر- گاوخونی
چهارباغ: این ترکیب به صورت"چرباغ"(cherbagh) به وسیله صفویان از آزربایجان به اصفهان برده شده است واژه چر معنای متفاوتی دارد. چرباغ درادبیات عاشقانه تورکی به معنای پارک به مفهوم امروزی است.
کویر:کو(خشک،بی حاصل،بدردنخور)+یئر(زمین)
باتلاق گاوخونی: هیچ ربطی به گاو و خون ندارد و کاملا ساده به این صورت است:"قوخوننی"(qoxunni) یعنی دارای بوی تند و زننده.
چهارباغ- کویر- گاوخونی
چهارباغ: این ترکیب به صورت"چرباغ"(cherbagh) به وسیله صفویان از آزربایجان به اصفهان برده شده است واژه چر معنای متفاوتی دارد. چرباغ درادبیات عاشقانه تورکی به معنای پارک به مفهوم امروزی است.
کویر:کو(خشک،بی حاصل،بدردنخور)+یئر(زمین)
باتلاق گاوخونی: هیچ ربطی به گاو و خون ندارد و کاملا ساده به این صورت است:"قوخوننی"(qoxunni) یعنی دارای بوی تند و زننده.
