- ارسال ها
- 85
- لایک ها
- 3
- امتیاز
- 0
سلام خدمت همه ی دوستان
یه سوال داشتم:
اگر ما یه محلول بافر داشته باشیم مثلا محلول اسید ضعیف HA و نمک NaA در این صورت ما معادله های زیر رو داریم:
HA ---> H+ + A-
NaA ---> Na+ + A-
حالا اگه مقداری اسید HCl به این محلول اضافه کنیم طبق اصل لوشاتلیه تعادل اول به سمت چپ جابجا میشه و از تغییر pH جلو گیری می کنه. برای این کار مقداری یون A- هم مصرف میشه و چون ما مقداری از این یون رو از تفکیک یونی NaA داشتیم تا مقداری مقاومت محلول بافر در مقابل اسید HCl بالا میره. اما اگر مقداری باز NaOH به محلول بافر اضافه کنیم یون های OH- و H+ با هم واکنش میدن و آب تولید میکنن و از تغییر pH جلوگیری می کنن.
حالا ما وقتی اسید رو به محلول اضافه کردیم مقداری یون از واکنش دوم هم داشتیم تا در مقابل تغییر pH مقاومت کنه اما وقتی باز رو میریزیم H+ مصرفی تنها از واکنش اول تامین میشه و با توجه به این که HA یک اسید ضعیفه به مقدار کمی تفکیک یونی میشه و ما مقدار کمی H+ در محلول داریم. با این حساب مقاومت بافر ها در مقابل اسیدها بیشتر از مقاومت اون ها در مقابل بازهاست.
آیا نتیجه گیری من درسته؟
یه سوال دیگه هم داشتم:
وقتی ما مقداری باز مزدوج یک اسید ضعیف مثلا PO43- رو در آب حل می کنیم این یون با آب واکنش میده و H+ جذب میکنه و باعث قلیایی شدن محلول میشه. پس چرا ما میگیم اکسید نافلزات خاصیت اسیدی دارن در حالی که باعث میشن اب خاصیت قلیایی پیدا کنه؟
یه سوال داشتم:
اگر ما یه محلول بافر داشته باشیم مثلا محلول اسید ضعیف HA و نمک NaA در این صورت ما معادله های زیر رو داریم:
HA ---> H+ + A-
NaA ---> Na+ + A-
حالا اگه مقداری اسید HCl به این محلول اضافه کنیم طبق اصل لوشاتلیه تعادل اول به سمت چپ جابجا میشه و از تغییر pH جلو گیری می کنه. برای این کار مقداری یون A- هم مصرف میشه و چون ما مقداری از این یون رو از تفکیک یونی NaA داشتیم تا مقداری مقاومت محلول بافر در مقابل اسید HCl بالا میره. اما اگر مقداری باز NaOH به محلول بافر اضافه کنیم یون های OH- و H+ با هم واکنش میدن و آب تولید میکنن و از تغییر pH جلوگیری می کنن.
حالا ما وقتی اسید رو به محلول اضافه کردیم مقداری یون از واکنش دوم هم داشتیم تا در مقابل تغییر pH مقاومت کنه اما وقتی باز رو میریزیم H+ مصرفی تنها از واکنش اول تامین میشه و با توجه به این که HA یک اسید ضعیفه به مقدار کمی تفکیک یونی میشه و ما مقدار کمی H+ در محلول داریم. با این حساب مقاومت بافر ها در مقابل اسیدها بیشتر از مقاومت اون ها در مقابل بازهاست.
آیا نتیجه گیری من درسته؟
یه سوال دیگه هم داشتم:
وقتی ما مقداری باز مزدوج یک اسید ضعیف مثلا PO43- رو در آب حل می کنیم این یون با آب واکنش میده و H+ جذب میکنه و باعث قلیایی شدن محلول میشه. پس چرا ما میگیم اکسید نافلزات خاصیت اسیدی دارن در حالی که باعث میشن اب خاصیت قلیایی پیدا کنه؟