بچه های ادبی

[mahyass]

بیدل اون موقع که می خواستم بیت 6 رو بذارم قرابت دراورده بودم الان می ذارمشون 3 بیت از خود حافظه:
حافظ اندر درد او می سوز و بی درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی آرام دوست

از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی رسد به علاج

فکر بهبود خود از دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به ز مداوای حکیم

 

[ranjor]

بچه ها ! شرح بیت هاتون چی شدن ؟!

قرابت معنایی یادتون نره ......

[HIGHLIGHT=#ffffff]+ ما به یکی نیاز داریم که تو زمینه ی داستان و رمان کمکمون کنه [/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffffff]و همچنین به یه بنده خدایی که زبان فارسیش خوب باشه ! کسی نبود ؟![/HIGHLIGHT]

در زمینه داستان کوتاه هی، یه لک و لکی می کنم.

 

[ranjor]

و اما بیت اول:
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند


حسن مطلع اولین کلمه ایست به ذهن انسان میرسد! سمن بو استعاره ایست قوی که در ضمن اولین نشانه حضور یک فرد را در بر می گیرد: بو. و بلافاصله پس از ذکر معشوق، در بیانی قوی و تشبیهی زیبا(غم به غبار، آیا حافظ از این آیه قرآن الهام نگرفته است که می گوید در قیامت چهره گناهکاران غبار آلود است؟) فضای حزن انگیزی به شعر می بخشد. آهنگ دل نشین "بنشینند بنشانند" و طنین "ش"، موجب به وجود امدن احساس غربت در فضای شعر می شود، غربتی که پیش تر با کلمه غبار موکد گشته.
تناسب بین سمن بویی و غبار غم در مصرع دوم به غایت می رسد: پری رویی و بیقراری. مسلم است که پس از انکه بوی معشوق شنیده شد، انسان متوجه او شده و روی او را میبیند، این تداوم کلام موجب می شود که انسان کاملا در فضای مجلسی قرار گیرد که چند سمن بوی پری رو به تازگی وارد آن شده اند( آیا این مجلس همان مجلس جوانی نیست؟)
" بستیزند بستانند" نشان از مازوخیسم ناشی از توهم(خود آزاری به دلیل توهم) می تواند داشته باشد. براستی پری رویان نمی ستیزند بلکه به ان دلیل که مطابق هوای حافظ عمل نمی کنند، موجبات رنجش او فراهم می شود. و این همان ستیزه ناخواسته ولی کشنده معشوقان است که [HIGHLIGHT=#ff0000]در این قتل آنانرا گناهی نیست...[/HIGHLIGHT]

 

[mahyass]

به نظرم خیلی به اون آیه قرآن نمی خوره...

 

[ranjor]

به نظرم خیلی به اون آیه قرآن نمی خوره...

منظورم از ارتباط این بود که آیا این که غمناک بودن باعث غبار گرفتگی چهره می شود را حافظ از کجا اورده
البته فقط یک سوال است و بسیار ممنون از اینکه من رو از نظرتون مطلع کردید.

پس باقیه چی؟ یالین بروبچ

 

[sepidehfallah]

سرشک گوشه گیران را چو دریابند دریابند

رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند
[font=Times New Roman,serif]سرشک[/font][font=Times New Roman,serif] [/font][font=Book Antiqua,serif]= [/font][font=Times New Roman,serif]اشک[/font]
[font=Book Antiqua,serif] - [/font][font=Times New Roman,serif]گوشه گیران[/font][font=Times New Roman,serif] [/font][font=Book Antiqua,serif]= [/font][font=Times New Roman,serif]استعاره از عاشقان و صاحبدلان[/font]
[font=Book Antiqua,serif] - [/font][font=Times New Roman,serif]مهر[/font][font=Times New Roman,serif] [/font][font=Book Antiqua,serif]= [/font][font=Times New Roman,serif]ایهام دارد هم به معنی خورشید است هم به معنی مهربانی[/font]
[font=Book Antiqua,serif] [/font][font=Times New Roman,serif]معنی بیت[/font] [font=Book Antiqua,serif]: [/font][font=Times New Roman,serif]اگر به مفهوم و ارزش اشک عاشقان صاحبدل پی ببرند اشک آنان را چون دانه های مروارید خواهند دید و چنانکه ارزش سحر خیزی و شب زنده داری ( بی خوابی از روی عشق) درک کنند با عاشقان شب زنده دار نا مهربانی نخواهند کرد یا همانند آفتاب که بیداری عاشقان را تا صبح می بیند و بر آنها می تابد یا زردی و نور خودرا از آنها می گیرد ، آنان نیز روی آفتاب گون خودرا از سحر خیزان بر نمی تابند[/font]

[font=Times New Roman,serif]آرایه ها:[/font]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]جناس ناقص: دَريابند، دُر يابند.
جناس ناقص: نگردانند، گردانند
مراعات النظير: سرشك، رخ
ايهام: رخ مهر ( 1- چهره آفتاب . 2- روي خوش «نشان دادن» )[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]ابیات مشابه:[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]حافظ دو جای دیگر هم این مناسبت لفظی را به کار برده است:[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]-دریاست مجلس او دریاب وقت و دریاب/هان ای زیان رسیده وقت تجارت آمد.[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]-زمان خوشدلی دریاب و دریاب /که دائم در صدف گوهر نباشد[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]نظامی می گوید:[/font][/FONT]

[font=Times New Roman,serif][FONT=Times New Roman,serif]هرکه این کان گشاد زر یابد/بلکه دریابد آن که دریابد[/font][/FONT]

 

[ranjor]

بیدل عطشت خوابیده یا داری سفت و سخت درس می خونی؟ باقیه کجان؟ چرا بیتاتون رو نمی ذارین؟

 

[mrz]

بیت دوم:
به فتراک جفا دلها چو بربندند ، بربندند
ز زلف عنبرين جانها چو بگشايند ، بفشانند

فتراک:تسمه و دوالي که از پس و پشت زين اسب آويزند
فتراک جفا:اضافه تشبيهي
عنبر : ماده خوشبويي که از شکم يک نوع ماهي به همين نام مي گيرند
عنبرين : معطّر
زيبا رويان وقتي دل هاي ما را ظالمانه شکار مي کنند ديگر دل ما از عشق آنها رها نمي شود(وقتي با ما ظالمانه برخورد مي کنند عاشق تر میشیم)
و وقتي زلف هاي خوشبوي خود را باز و رها مي کنند عاشقان جان هاي خود را نثار گیسوی آنها مي کنند

خيلي جالبه جور و جفاي معشوق نه تنها عاشق رو گريزان نمي کنه بلکه بي قرار تر هم ميشه،اين جفا مي تونه همون ناز و غرور معشوق باشه

قرابت معنايي:
مويت رها مکن که چنين در هم اوفتد کاشوب حسن روي تو در عالم اوفتد
سعدي

من با تو دوستي و وفا کم نمي کنم چندان که دشمني و جفا بيشتر کني
سعدي

آنان که به گيسو دل عشاق ربودند از دست تو در پاي فتادند چو گيسوي
سعدي

زلفين سياه تو به دلداري عاشق دادند قراري و ببردند قرارم
حافظ
گر چه افتاد ز زلفش گرهي در کارم همچنان چشم گشاد از کرمش مي دارم
حافظ

زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم ناز بنياد مکن تا نکني بنيادم
حافظ

 

[Bidel]

سلام !

نه عطشم خوابیده ! نه درس می خونم ! بی حوصله ام ! همین !!

یه شاعری که یه روزایی دوسش داشتم و هنوزم این شعرش برام کشش داره می گفت :

تو از این شهر برو یا من رسوا بروم

سر خود گیرم و با گریه به صحرا بروم

بعد همین جوری شعرو کش می داد و به سبک حافظ هم می گفت !

بعد ادامه می داد که :

تو در این شهر پی عشوه گری ها بنشین

من بی حوصله باید که از اینجا بروم !

شعر خیلی خوبی نیست ولی با حال و هوای من امروز بدجوری سازگاری داره

ممنون که فعالین

کلی خوشحال شدم شرحاتونو دیدم خیلی ظریف کار شده بودن ، ممنون !

 

[Bidel]

بیدل اون موقع که می خواستم بیت 6 رو بذارم قرابت دراورده بودم الان می ذارمشون 3 بیت از خود حافظه:
حافظ اندر درد او می سوز و بی درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی آرام دوست

از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی رسد به علاج

فکر بهبود خود از دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به ز مداوای حکیم

از این که عجله کردم و نذاشتم خودت شرح بیتت رو بنویسی ولقعا شرمنده ام

محیا جان ، عذر می خوام ! فکر کردم دیگه برنمی گردی !! در هر صورت خوشحالم که هستی

بازم ببخشید

 

[Bidel]

بچه ها ! شرح بیت هاتون چی شدن ؟!

قرابت معنایی یادتون نره ......

[HIGHLIGHT=#ffffff]+ ما به یکی نیاز داریم که تو زمینه ی داستان و رمان کمکمون کنه [/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffffff]و همچنین به یه بنده خدایی که زبان فارسیش خوب باشه ! کسی نبود ؟![/HIGHLIGHT]

در زمینه داستان کوتاه هی، یه لک و لکی می کنم.

خوب ! عالی شد !! منتظریم ...

از همین جا شروع کن

الان باید چی کار کنیم ؟! چه داستانی بخونیم که هم کوتاه باشه و هم همه حالشو داشته

باشن ؟! البته منظورم یه داستان عامه پسند نیست ها ! فقط یه چیزی باشه که تو گیر و دار امتحان نهایی

بشه خوندش !

 

[Bidel]

سپیده جان فکر کنم تو یه بیت دیگه هم داشتی ها ! نه ؟!

 

[ranjor]

بچه ها ! شرح بیت هاتون چی شدن ؟!

قرابت معنایی یادتون نره ......

[HIGHLIGHT=#ffffff]+ ما به یکی نیاز داریم که تو زمینه ی داستان و رمان کمکمون کنه [/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffffff]و همچنین به یه بنده خدایی که زبان فارسیش خوب باشه ! کسی نبود ؟![/HIGHLIGHT]

در زمینه داستان کوتاه هی، یه لک و لکی می کنم.

خوب ! عالی شد !! منتظریم ...

از همین جا شروع کن

الان باید چی کار کنیم ؟! چه داستانی بخونیم که هم کوتاه باشه و هم همه حالشو داشته

باشن ؟! البته منظورم یه داستان عامه پسند نیست ها ! فقط یه چیزی باشه که تو گیر و دار امتحان نهایی

بشه خوندش !

چطوره با دیوار سارتر شروع کنیم؟

 

[mahyass]

بیدل اون موقع که می خواستم بیت 6 رو بذارم قرابت دراورده بودم الان می ذارمشون 3 بیت از خود حافظه:
حافظ اندر درد او می سوز و بی درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی آرام دوست

از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی رسد به علاج

فکر بهبود خود از دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به ز مداوای حکیم

از این که عجله کردم و نذاشتم خودت شرح بیتت رو بنویسی ولقعا شرمنده ام

محیا جان ، عذر می خوام ! فکر کردم دیگه برنمی گردی !! در هر صورت خوشحالم که هستی

بازم ببخشید

نه بابا! این حرفا چیه؟! خواهش می کنم

 

[counterexample]

ببخشید که وارد تایپیک ادبی شدم، یه سؤال داشتم
پرستو نماد چیه؟

 

[sepidehfallah]

نامه رسانی

 

[counterexample]

سیاهی نمیتونه باشه؟

 

[mahyass]

پرستو نماد مهاجرت و سفره

 

[ranjor]

khob bache ha pas kojaiin? nobate kiye?

 

[Bidel]

نوبت کیه ؟! برادر / خواهرم اینجا هر کی هر کیه !!! هر کی حوصله داره بر تمامی

مخلوقات موجود تو این سایت مقدمه ! حوصله داری ؟!