درد و دل شهرستانی ها!!!
- شروع کننده موضوع Achilles
- تاریخ شروع
- برچسپ ها آزمون استفاده المپیاد المپیاد زیست المپیادی امتحان خلینا دانش آموزان ریاضی زیست شیمی فاصله فیزیک مدال المپیاد مرحله اول مهره نفرات برتر کنکور
- ارسال ها
- 177
- لایک ها
- 112
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
مهم نیست چی میشه زیباترین حقیقت دنیا اینه که آدم حریف نداره..
خیالتون راحت باشه که شما بهترین کسی هستید که می تونید باشد مگر نه در این جایگاه نبودید هیچ کس نمی تونه تو جایگاه من باشه و من نمی تونم تو جایگاه هیچ کس دیگه ای باشم حتی لحظه ای که هر کس با سختی های زندگیش زاده و بزرگ شده این خیلی مهمه که بدونیم که حریف نداریم چون مانند نداریم و مهم تر اینه که هر کدوم از ما تاثیری بر این روزگار داریم که هیچ کس نمی تونه حتی قطره ای از اون رو داشته باشه و مهم تری از همه اینه که همه از این دنیا می رویم هر چه که باشیم و چیزی که از ما باقی می مونه تاثیریه که فقط خودمون می تونیم روی این روزگار داشته باشیم .تاثیری که ما را می سازه...
مهم نیست چی می شه مهم اینه که همیشه بهترین خودمون باشیم
مهم نیست چی میشه زیباترین حقیقت دنیا اینه که آدم حریف نداره..
خیالتون راحت باشه که شما بهترین کسی هستید که می تونید باشد مگر نه در این جایگاه نبودید هیچ کس نمی تونه تو جایگاه من باشه و من نمی تونم تو جایگاه هیچ کس دیگه ای باشم حتی لحظه ای که هر کس با سختی های زندگیش زاده و بزرگ شده این خیلی مهمه که بدونیم که حریف نداریم چون مانند نداریم و مهم تر اینه که هر کدوم از ما تاثیری بر این روزگار داریم که هیچ کس نمی تونه حتی قطره ای از اون رو داشته باشه و مهم تری از همه اینه که همه از این دنیا می رویم هر چه که باشیم و چیزی که از ما باقی می مونه تاثیریه که فقط خودمون می تونیم روی این روزگار داشته باشیم .تاثیری که ما را می سازه...
مهم نیست چی می شه مهم اینه که همیشه بهترین خودمون باشیم
- ارسال ها
- 177
- لایک ها
- 112
- امتیاز
- 0
- ارسال ها
- 139
- لایک ها
- 75
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
ای بابا بچه ها زیاد حساس نشین.یک مطلب شبیه همین موضوع هم چند وقت پیش ایجاد شد
این چیز یعنی توجه به تهران و مدارس تهران به نظر من یک اصل شده که توی تمام دنیا وجود داره و تنها چیزی که به ما شهرستانی ها کمک می کنه اینه که با تمام تلاش راه خودمون رو ادامه بدیم و خودمون رو باور داشته باشیم
حتما شما هم خیلی از آدم ها رو می شناسین که توی همین شهرستان ها به دنیا اومدن و توی همین شهرستانها زندگی کردن و حالا واسه خودشون کسی شدن.
چرا ما یکی از همون انسانهای بزرگ نباشیم
همه چیز به خودمون بستگی داره
ای بابا بچه ها زیاد حساس نشین.یک مطلب شبیه همین موضوع هم چند وقت پیش ایجاد شد
این چیز یعنی توجه به تهران و مدارس تهران به نظر من یک اصل شده که توی تمام دنیا وجود داره و تنها چیزی که به ما شهرستانی ها کمک می کنه اینه که با تمام تلاش راه خودمون رو ادامه بدیم و خودمون رو باور داشته باشیم
حتما شما هم خیلی از آدم ها رو می شناسین که توی همین شهرستان ها به دنیا اومدن و توی همین شهرستانها زندگی کردن و حالا واسه خودشون کسی شدن.
چرا ما یکی از همون انسانهای بزرگ نباشیم
همه چیز به خودمون بستگی داره
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
به بچه های شهرستانی پیشنهاد میکنم . base کارتونو رو المپیاد نذارین !!و اینکه اگه 100 % میخواید المپیادی باشین کتابای دوره دبیرستانو بخونید بد نیس !چون دبیر خوب نداریم. بهتره که اول با مفاهیم اولیه با زبون ساده آشنا شیم بعد بریم سراغ بقیه کتابا!!!موفق باشید!!@!@!@!@!@! بر حسب تجربه میگما!!
آخه خودم امتحان کردم نتیجه داده!:113::91:
به بچه های شهرستانی پیشنهاد میکنم . base کارتونو رو المپیاد نذارین !!و اینکه اگه 100 % میخواید المپیادی باشین کتابای دوره دبیرستانو بخونید بد نیس !چون دبیر خوب نداریم. بهتره که اول با مفاهیم اولیه با زبون ساده آشنا شیم بعد بریم سراغ بقیه کتابا!!!موفق باشید!!@!@!@!@!@! بر حسب تجربه میگما!!
آخه خودم امتحان کردم نتیجه داده!:113::91:
آخرین ویرایش توسط مدیر
- ارسال ها
- 685
- لایک ها
- 195
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
راستش، اگه بگیم کسی که یه معلم المپیاد خوب نداره نمی تونه نتیجه بگیره اشتباه بزرگی کرده ایم. فکر می کنم درستش اینه که بگیم کسی که یک راهنمای خوب داره در زمان کم بهتر نتیجه می گیره.
خودم را مثال می زنم. من سمپادی(تیزهوشانی) هم نبودم و بهتره بگم اولین کسی بودم که در تاریخ شهر رشت از یک مدرسه ی غیرانتفاعی مدال المپیاد گرفت( البته یک مدال قبل از تاسیس مدارس تیزهوشان داشتیم).
در بیشتر موارد هم روش من،روش آزمون و خطا بود که موجب شد عقب بمونم.
شاید اگر من هم یه راهنمای خوب داشتم(در یک زمان مناسب نه نزدیک دوره!) به جای مدال برنز،طلا می گرفتم. یا با این که زمان زیادی نداشتم باید وقت زیادی را در اینترنت می گذارندم تا چیزهایی را به دست بیاورم که یک استاد خوب می توانست در زمان کمتر به من یاد بده. اگه حقیقت را دوست دارید بخونید باید بگم وقتی فاصله ی زیاد خودم را با نفرات برتر در دوره دیدم کنار کشیدم.یعنی واقعاً احساس کردم که اگه تمام تلاشم را هم بکنم مدال من نقره میشه نه طلا. درسته خیلی هم ناامیدی من بی مورد نبود اما امروز پشیمان هستم که چرا تسلیم شدم و از حداکثر توانم استفاده نکردم.
دوستان شهرستانی، اگه شما اراده کنید که مدال طلا بگیرید هیچ کس نمی تونه جلوی شما را بگیره. افراد زیادی بودن که با نداشتن امکانات زیاد هم نتیجه گرفتن. از بچه های مدارسی مثل علامه حلی یا انرژی اتمی برای خودتان یک غول درست نکنید.
به خدا اگه شما هم تصمیم بگیرید و تلاش کنید حتماً نتیجه می گیرید.نتیجه گرفتن شما باعث میشه سایر دانش آموزان شهرستان شما هم بیدار بشن و قدرت بگیرن. اگه امروز محمد نجفی میاد از صفر شروع می کنه و برنز میشه،مطمئن باشید نفر بعدی فقط به طلا فکر می کنه.
خدا را شاکرم که بندگان دریا دلی مانند استاد خلینا و همه ی زحمت کشان این سایت را خلق کرده است.
حرف آخر من اینه که اجازه ندید کمبود امکانات شما را ناامید کنه! وقتی می بینید کمبود امکانات دارید باید بیشتر تلاش کنید.فقط به خداوند بزرگ توکل کنید چون کسانی که به خدا توکل نمی کنند خیلی راحت تر تسلیم این کمبود ها می شوند.
اگر هم روزی موفق شدید به خودتون بگید:
در استان ما دیگران چیزی نکاشتند تا ما بخوریم اما ما می کاریم تا آیندگان بخورند و از ما به نیکی یاد کنند.
راستش، اگه بگیم کسی که یه معلم المپیاد خوب نداره نمی تونه نتیجه بگیره اشتباه بزرگی کرده ایم. فکر می کنم درستش اینه که بگیم کسی که یک راهنمای خوب داره در زمان کم بهتر نتیجه می گیره.
خودم را مثال می زنم. من سمپادی(تیزهوشانی) هم نبودم و بهتره بگم اولین کسی بودم که در تاریخ شهر رشت از یک مدرسه ی غیرانتفاعی مدال المپیاد گرفت( البته یک مدال قبل از تاسیس مدارس تیزهوشان داشتیم).
در بیشتر موارد هم روش من،روش آزمون و خطا بود که موجب شد عقب بمونم.
شاید اگر من هم یه راهنمای خوب داشتم(در یک زمان مناسب نه نزدیک دوره!) به جای مدال برنز،طلا می گرفتم. یا با این که زمان زیادی نداشتم باید وقت زیادی را در اینترنت می گذارندم تا چیزهایی را به دست بیاورم که یک استاد خوب می توانست در زمان کمتر به من یاد بده. اگه حقیقت را دوست دارید بخونید باید بگم وقتی فاصله ی زیاد خودم را با نفرات برتر در دوره دیدم کنار کشیدم.یعنی واقعاً احساس کردم که اگه تمام تلاشم را هم بکنم مدال من نقره میشه نه طلا. درسته خیلی هم ناامیدی من بی مورد نبود اما امروز پشیمان هستم که چرا تسلیم شدم و از حداکثر توانم استفاده نکردم.
دوستان شهرستانی، اگه شما اراده کنید که مدال طلا بگیرید هیچ کس نمی تونه جلوی شما را بگیره. افراد زیادی بودن که با نداشتن امکانات زیاد هم نتیجه گرفتن. از بچه های مدارسی مثل علامه حلی یا انرژی اتمی برای خودتان یک غول درست نکنید.
به خدا اگه شما هم تصمیم بگیرید و تلاش کنید حتماً نتیجه می گیرید.نتیجه گرفتن شما باعث میشه سایر دانش آموزان شهرستان شما هم بیدار بشن و قدرت بگیرن. اگه امروز محمد نجفی میاد از صفر شروع می کنه و برنز میشه،مطمئن باشید نفر بعدی فقط به طلا فکر می کنه.
خدا را شاکرم که بندگان دریا دلی مانند استاد خلینا و همه ی زحمت کشان این سایت را خلق کرده است.
حرف آخر من اینه که اجازه ندید کمبود امکانات شما را ناامید کنه! وقتی می بینید کمبود امکانات دارید باید بیشتر تلاش کنید.فقط به خداوند بزرگ توکل کنید چون کسانی که به خدا توکل نمی کنند خیلی راحت تر تسلیم این کمبود ها می شوند.
اگر هم روزی موفق شدید به خودتون بگید:
در استان ما دیگران چیزی نکاشتند تا ما بخوریم اما ما می کاریم تا آیندگان بخورند و از ما به نیکی یاد کنند.
- ارسال ها
- 284
- لایک ها
- 207
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
منم دلم پره.
مدرسه ما خوبه بچه ها گیج نیستن توی شهر هم خیلی رقابت هست.
ولی کلاس المپیاد پیدا نمیشه.باید خودتو بکشی معلم خصوصی بگیری.مدرسه هم کلاس میزاره ولی به درد عمشون میخوره.
و اصلا به نظرم من واسشون اهمیت ندارم.خیلی به شیمی علاقه دارم به هر دری میزنم تا بتونم بخونم و توی المپیاد رتبه بیارم.ولی...
منم دلم پره.
مدرسه ما خوبه بچه ها گیج نیستن توی شهر هم خیلی رقابت هست.
ولی کلاس المپیاد پیدا نمیشه.باید خودتو بکشی معلم خصوصی بگیری.مدرسه هم کلاس میزاره ولی به درد عمشون میخوره.
و اصلا به نظرم من واسشون اهمیت ندارم.خیلی به شیمی علاقه دارم به هر دری میزنم تا بتونم بخونم و توی المپیاد رتبه بیارم.ولی...
- ارسال ها
- 284
- لایک ها
- 207
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
توی شهرمون با هرکی درباره ی المپیاد حرف میزنی به کل نا امیدت میکنه.همش میگن مهره ی سوخته میشی.مگه تهرانیا میزارن شما مدال بگیرین. معلم شیمیمون هم نمیگه نخونید ولی با طرز حرف زدنش داره بهمون میفهمونه المپیاد رو ادامه ندین..
خیلی سخته توی شهری که کلشو نا امیدی فراگرفته بتونی یه کار مهم کنی.
توی شهرمون با هرکی درباره ی المپیاد حرف میزنی به کل نا امیدت میکنه.همش میگن مهره ی سوخته میشی.مگه تهرانیا میزارن شما مدال بگیرین. معلم شیمیمون هم نمیگه نخونید ولی با طرز حرف زدنش داره بهمون میفهمونه المپیاد رو ادامه ندین..
خیلی سخته توی شهری که کلشو نا امیدی فراگرفته بتونی یه کار مهم کنی.
- ارسال ها
- 2,708
- لایک ها
- 3,152
- امتیاز
- 0
پاسخ : درد و دل شهرستانی ها!!!
ملایر رو نمیدونم ولی همدان که خیلی خوب المپیادی داد مخصوصا تو شیمی که من خبر دارم. یه بار یه استاد همدانی برامون اورده بودند. انقد از مدال اورانشون گفتند در کل ما داشتیم نا امید میشدیم و رقابت با تهران رو ول کردیم و داشتیم فک میکردیم با همدان چیکار کنیم؟ چن سال پیش حدود 4 سال پیش (دوره ی همین استادم) 4 تا مدال دادین و چن دوره قبلش 2-3 تا از بچه هایی که برا المپ جهانی رفتن همدانی بودن!
ملایر رو نمیدونم ولی همدان که خیلی خوب المپیادی داد مخصوصا تو شیمی که من خبر دارم. یه بار یه استاد همدانی برامون اورده بودند. انقد از مدال اورانشون گفتند در کل ما داشتیم نا امید میشدیم و رقابت با تهران رو ول کردیم و داشتیم فک میکردیم با همدان چیکار کنیم؟ چن سال پیش حدود 4 سال پیش (دوره ی همین استادم) 4 تا مدال دادین و چن دوره قبلش 2-3 تا از بچه هایی که برا المپ جهانی رفتن همدانی بودن!