پاسخ : اگه طلا شدید چی کار می کنید؟؟؟
دوستان یه چیزی بگم؟(نه نگو!!!)
واقعا شما دارید المپیادو میخونید تا ب طلا برسید؟جدی میگید؟!؟!؟!
هر کی المپیاد میخونه و ب جایی میرسه باور کنید ب خاطر عشق ب درس مورد علاقش بوده....
نمیگم شیرین و فرهاد یا لیلی و مجنون ولی ب هر حال نمیدونم چن نفر منو درک میکنن بعضی وقتا ادم حاضر نی از خابش بزنه وا3 یه فیلمولی برا درس مورد علاقش اب خوردنه!!!
تا حالا شده؟برای من خیلی پیش اومده.
حتی لگه طلانشید هم بازم لذت المپیادو چشیدید.
نمیگم طلابده ها!نه!ولی اینکه وقتی داری المپ میخونی فقط و فقط ب طلا فک کنی بده!میدونی چرا؟
چون بعد واقعا فک میکنی طلا میشی(0.00001 درصذ بگیر طلا نمیشی!!!)و از تمام چیزات میزنی,مث نهایی و ...
تهش چی میمونه برات اگه طلا نشی؟!یه مشت خاطرات پیش نیامده و یه روحیه ی ضعیف وا3 کنکور!!!
حالا گذشته از این حرفای فیلسوفانه(!)ن اگه طلاشم لبخندکی(!)خاهم زد و میرم مدالمو میگیرم و اصنم خوشحالی زیادی نمیکنم چون حتما حقم بوده دیگه!زحمتشو کشیدم!مگه نه؟!دی:
بعد از گرفتن مدال هم ب زندگیم ادامه می دهم!
ب قول استاد پایداری(نقره ی جهانی زیست2006)در المپیاد
تلاش مهم است نه
طلاش!!
یه بیت هم حضرت حافظ میفرمایند ک د نمیبینم بگم:تو بندگی چو گدایان ب شرط مزد نکن/ک دوست خود روش بنده پروری داند
ته بندیشم بخام بکنم,حال ما المپیادی ها(یا بهتره بگم شما المپیادیا!) اینه:
دوست دارد دوست این آشفتگی/کوشش بیهوده به از خفتگی
شاد و پیروز باشید و برا همون آرزوی موفقیت میکنم
پ.ن:با خوندن دوباره ی این متن یاد خیلی سبز زیست پیش میوفتم ک میگه:
و عاقبت مترسک فیلوف شد!!!دی: