وای نه !! منم دیگه حوصله ی امتحان دادن ندارم خیلی مزخرفه !! شبا ساعت 1 کتابو می گیرم تو دستم
بعد هی می شینم فکر می کنم که اگه ما هم قبول بشیم چی میشه ؟! استادامون کیان ؟!
همدیگه رو می بینیم ؟!! چند وقت پیش رفتم تو یه وبلاگ برای بچه های 3 سال پیش بود !
کلی وا حسرتا و وا ندامتا کشیدم به نظرم یه لحظه اومد که چقدر خوشبختن !! اگر چه که خوشبختی
المپیاد نیست ولی خوب اونا 3 سال بود که نگرانی های ما رو رد کرده بودن دیگه !!
از اون شب لعنتی که آدم نفسش می گیره تا جوابشو ببینه 3 سال واسشون گذشته بود ! فکر کنین ؟!
3 سال بگذره !!! به سپیده / راحیل خواهرم بگو ایشالا ( انشاالله )
هر چی هم که دستتون اومد الان بخونین غنیمته واقعا ( منظورم از هر چیزی واقعا هر چیزی نبود ها !!! )
سویل به هدم !!!!!! خودمم داره یادم میره این تاپیک رو چرا وا کردم !!!!