انتظار چنین برخوردی رو داشتم!و ادامه ی حرفهام از پست قبلی رو گذاشتم بعد از این برخوردها!
1) متخصص مغز و اعصابی رو میشناسم که با سهمیه ی شاهد تونست پزشکی قبول شه!و مطلقا از سهمیه ی شاهد برای تخصص استفاده نکرد
اما حکایت کودکی این دوست عزیز:وقتی بچه بودن حتی غذا نداشتن بخورن!
مقصودم این نیست که حالا هرکی غذا نداره حقشه بره دانشگاه!هدف فقط بیان سختی های این قشره!
2)یک دوست عزیز؛پدرش آزاده و جانباز اعصاب و روان بودن،3ماه قبل از کنکور پدرشون وقتی حالت طبیعی نداشتن با چاقو مادرشون رو مجروح میکنند!
فکر کنم تا همینجا برای قضاوت درمورد حقوق شاهدان و ایثارگران کافیه
_____________________________________
3)من با تمام احترامی که برای اعضای محترم هیئت علمی قائلم و با تمام شناختی که دارم از وضعیت نمونه های بارزشون این حرفها رو زدم!
اما همونطوری که خدمت یکی از دوستان هم توضیح دادم حتی اگر 1نفر با شرایطی که ذکر کردم وجود داشته باشه،این عین ظلمه
چه بسیارند دانش آموزان قوی و باهوشی(مثل سارا عبد یزدان عزیزم!که به توانمندی و استعدادشون هیچکس شک نداره)که والدینشون از اعضای هیئت علمی هستند و نون زحمت خودشون رو میخورند!
من روی صحبتم با امثالهم نیست!
باز هم تاکید میکنم که حتی 1 نفر هم با این شرایط باشه(که خودمون میدونیم بیشتر از 1نفرن)ظلمه!
4)ما نعوذ بالله خدا نیستیم که بتونیم عدالت 100درصدی رو رعایت کنیم اما؛تا جایی که از عهده مون خارج نیست باید تلاشمون رو بکنیم!
5)من اصلا نمیگم من امامزاده هستم و اگه من بودم استفاده نمیکردم!اتفاقا استفاده میکردم!نمیخوام حرف شعاری بزنم!
روی صحبتم با اعضای محترم هیئت علمی نیست!روی صحبتم با تصویب کنندگان این قوانینه!
اصلا چرا وقتی این امکان وجود داره انتظار داریم اعضای هیئت علمی از این کار چشم پوشی کنند؟!
مشکل اینه که وجود این قانون اشتباهه تا حدی!من اصلا نمیخوام بگم ارج نذاریم مقام والای معلم رو!اما میگم این راهش نیست!
شاید خیلی از موارد باشند که دانش آموزی که والدینشون عضو هیئت علمی هستند در روز کنکور با مشکل جدی ای روبرو شده باشند و به فرض علی رقم تمام شایستگی شون در دانشگاهی که یه مقداری سطح پائین تری داره قبول بشن!فقط هم بخاطر همون مشکل!خب اون والد یا والده ی محترم میگه حق بچه م بود دانشگاه خوب قبول شه اما به علت مشکلی نشد!پس حالا خوبه که با این سهمیه من بچه م رو به جایی که شایستگیش رو داره میرسونم!نه جای بیشتری!
حرفشون صحیح!فرزندشون به جایگاهی که به لحاظ تلاش و استعداد لایقش بوده رسیده!
اما یک جنبه ی این مسئله در نظر گرفته نشده!اونم این که اگر این اتفاق برای من نوعی میوفتاد هم به جایگاهی که شایستگیش رو داشتم میرسیدم؟!
خیــر!!!
امیدوارم خرده نگیرید بهم به خاطر حکم کلی و....!چون باز هم تکرار میکنم اعتقادم اینه که حتی 1 مورد هم باشه ظلم به سایرینه!
کاش حواسمون باشه که ظلم فقط گرفتن سرزمین یک ملت نیست!مرز بین ظلم و عدالت از مو هم باریک تره!
و از همه ی عزیزانی که ذره ای از حرفهام ناراحت شدن عذرخواهی میکنم:1: