در واقع یه طرف حکم که به وضوح درسته.
برای طرف دوم، اولا ثابت میشه که برای هر
که مربع کامل نباشند، بی نهایت عدد اول وجود داره که به پیمانه ی نامانده بشن. برای اثبات این مطلب فرض می کنیم
و
عوامل دارای توان فرد در
و
اند. برای این منظور کافیه که
و
به پیمانه ی فرد تا از عوامل اول فرد در
و فردتا از عوامل اول فرد
نامانده بشه. این کار هم به وضوح امکان پذیره. مگه در حالتی که یکی از این مجموعه ها
و اون یکی
باشه، که در این صورت فرض می کنیم
و هم چنین
رو به پیمانه ی هر کدوم از
با یه مانده (مثلا 1) همنهشت می گیریم. با این انتخاب کافیه که
در دستگاه همنهشتی های ایجاد شده صدق کنه، که طبق قضیه ی دیریکله بی نهایت از این اعداد اول وجود داره.
در ادامه با توجه به این که
مربع کامل نیست، نتیجه می گیریم که یا همه ی عوامل اولی که توان فردی در
دارند با هم یکسان اند، که اون موقع کافیه یکی از اعداد
به پیمانه ی
مانده بشه و یا عامل اولی مانند
وجود داره که فقط توی یکی از اعداد
با توان فرد ظاهر شده. در این صورت اگر مثلا
و
عدد اول
را طوری در نظر می گیریم که به پیمانه ی
نامانده بشه. حالا عوامل اولی که توی
اند ولی توی
نیستند رو در نظر می گیریم و
رو طوری انتخاب می کنیم که به پیمانه ی این عوامل طوری مانده و یا مانده بشه که در نهایت به پیمانه ی فرد تا از عوامل اول
نامانده بشه. با توجه به وجود
چنین انتخابی امکان پذیره. مگه این که
که اون موقع هم میشه بحث مشابهی انجام داد. در نهایت هم باز قضیه ی دیریکله وجود بی نهایت از این اعداد اول رو تضمین می کنه.
البته اثبات این که مثلا بی نهایت تا
داریم که عدد غیر مربع کامل
نامانده بشه بدون دیریکله هم امکان پذیره. بنابراین احتمالا بدون دیریکله هم بشه این مسئله رو حل کرد.